Katre-i Efkâr

-----------




Anla sevgili
Harf harf sana yazılıyorum...

Aklımın türbülansında karanfil sancısı
Sen dÜşümde hicran yarası

Nasipsiz aynaların yüzü
Asılı kalır gecelerim hayallerine
Sen en derin
Sen en mahur
Dışımda yangın
İçim zemheriye bir sürgün..


Ömrüm noksandı ve fırtınaydı giyindiğim
Kutsanmıştım
Ve her nedense aşktan ibaretti her söylediğim
Paslı bir bıçağı azık diye
Bazen derman diye yüreğime sürdüler
Keskin tar afı körelmişti
Suskundu med
Gevezeydi cezir
Tenimde yakamozdan bir kefen...S u s k u n d u m..


Lisanımın kırık harflerinden
Senli yeni bir dil vemişti Yaradan
Senli konuşmaya durmuştum.
Senden başka kimse anlamazdı...



Heyy...
Heyula düşüm
Gözlerimdeki kırık maviyi
Ne çok öldürmeye yeminlisin
Dar ağaçlık yüreğimi
Ne tez yokluğa yatırmaya and içtin..



Kalmakla kalmamak arası
Bir argümanı sürmüştün içerime
Ahraz bir yorgunluğu koyuştun yüreğime
Sürükle ayaklarımı ayrılığın ölüm hükmüne..



Sar beni yokluk ve kendimden öte sar
Diyar-ı gurbet belledim yar yüreğini..ıradım..
sar beni derde kedere sar
Korkulu düştü ondan ötelenmek ve ondan öte o olmak
Ateşin kül ölümü gibi savurda yeniden dirilt yeniden yak ve küle döndür
Sar beni dumanın vakitsiz tütmesine sar
Koy ver hüznü içerime....öylece sar..




İç çekimli her harfin t/uzağındaymış hüzün
Katmerli sancıların yokluğa düş sarmalı..m e s e l a
Hülasa ...düşkündüm
Hülasa ..Yorgundum
Hülasa...ölgünüm