Katre'li Med Cezir

Med An'ı,

düşünce dünya'ma düş yavaş yavaş
boğ senden gayri ne varsa zerrelerinde
geriye bir sen bir de benden hiç kalsın
boğazıma düğümlenen kelimelerde anlam olasın
duygularım çağlasın senle peşin sıra
sonra dönsün dilim hep katre katre...

meramımı ifadeden acizim
her nefeste sonu yaşarım için için
sabahları güneşi gördüğümde şükür ile dirilirim
ufukta ince çizgi senden mesaj sunar
kararınca dört bir yanım kulağımda yalnız senin adın
ılık ılık üflenir ve dinler tüm canlılar
seni bende, beni sende katre...

damarlarımda dolaşır kan yerine sen
unutmak ne mümkün olmuşsun ben
çiçeklerde kokun mavilikte resmin
şarkılarda gizlenmiş efsunlu ismin
yıldızlar yağıyor dert olmuş sanki
önümde arkamda hep katre katre...

aylardan katre
günlerden yine sen
heyecan yaşarken ta iliklerim
eser sabah rüzgarı içten ve derin
haber getirir ulaklar sıcak diyardan
umutlar tükenmeden gel yetiş katre...

Cezir An'ı,

sancı çekiyor yüreğim ilmek ilmek
örgülenmiş kederi esvap olup giyerim
söz verdim kendime
çalsa da ölüm çanları
anmayacağım ismini bir daha
bunu böyle bilesin katre...

tabii
söz geçirirsem kalbime
sen döşeli dilime
yosun kaplı beynime
bir daha asla ama asla
söylemek şurada dursun
hayalimden de ismini sileceğim katre...

nasıl mümkün olacak sen yağarken üzerime katre katre...

07-04-2012