Kavrulur Solum

Her gülüşümde bir uçurum büyüdü
Kimse içimde ki derinliğe inemedi
Ürküp kaçtılar
Oysa
Yaşamakta ölüm kadar acıydı
Bilmediler
Bilemediler
Hayata tutunmakta bir eylemdi
Sensiz olmadı


Şimdi
Bana bir şeyler anlat avut beni
Masalsı olmasın
Masallar yalandan ibarettir bilirsin
Anlatacakların ölüm kadar gerçek
Hayata tutunmam için gerekçem olsun
Hadi
Tut yüreğimden acımı hisset ki
Ağrılarım yavaş yavaş dinsin
Kanıyorum bilesin


Artık
Gülüşlerime ölüm sindi
Yüreğime yorgunluk tünerken
Acıyor gözlerim
Ve
Bir kayboluşun öyküsü kanatıyor
Susuyorum
İçimin yangınında kavrulur solum