Kavuşmak

“Bu şiir birbirlerini büyük bir aşkla seven, yaklaşık elli yıl evli kalmış sonunda ise ebediyette tekrar kavuşmuş olan anneannem ve dedem için…”   Sizlerin aşkına layık bir şiir olabildiyse ne mutlu…

Ben ki yeni yetişmiş daha

Suyunu çıkarır taşı sıksa

Kendi halimde yaşayıp giderken

Bir güzel gördüm birden

Geceyi elbise yapmış üzerine

Masum ürkek biraz azade

Hayal mi bu gördüğüm yoksa

Hayır gerçek o güzide karşımda

Diyorum ey güzel tutuldum ben sana

Cevap vermiyor anlıyorum ama

Derken günler günleri kovalar

Hasreti her an ciğerimi yakar

Sordum birkaç konuya komşuya

Ürperirken içim ya konuştuğu varsa

Öğrendim yok istediği, hasbelkader

Meğer beğenmiş beni bu âlâ dilber

Ilık tatlı yaz akşamları penceresinde

Biri görene kadar iki üç kelime

Bu kadarı da yetiyordu lakin sonra

Adım atmak istedim onunla bir hayata

Diretse de önce biraz aileler

Aşkın önünde mecbur kırılır zincirler

Ey semrâ var mısın benimle bir yola

Bırakmak yok hastalıkta sağlıkta

Belki de düşeriz dara ama

Bu fetâ bir ömür yanında

Yıllar yıllar geçti ardından bir kez bile

Şikayet de etmedi çekti bunca çile

Ben de isterdim daha iyisi olsun keşke

Daha iyi yaşasa o, rahat etse

Belki hatam da oldu dilberim affeyle

Öfkem de gerçekti hep sevgim de

Sonra sırayla aşkımızın altı meyvesi

Biri yaşamadı Mevla  nasip etmedi

Günler geçtikçe cıvıldadı kuşlarım neşeyle

Yuvamı şenlendirdiler her an her saniye

Ne ara büyüdüler fark etmedik bile

Saçlara aklar düştü yavaş yavaş

Bizler de aldık her fani gibi yaş

Küçük atışmalar sonra gönül almalar

Yavaş geçiyor kış ama geliyor bahar

Hiç hayal etmedim düşünmedim galiba

Kondurmak istemedim biricik aşkıma

Kara bulutlar çökerken birden

Haykırıyorum olamaz hayır daha erken

Oysaki daha önce erişmiştik senle

Karların ardından sıcacık bahara yine

Neden bu defa bırakıp gittin beni

Yoksun ama evde sesin yankılanıyor sanki

Herkes diyecek başın sağ olsun ama

Ben nasıl sağ olayım güzidem yoksa

Yalnız kaldım koca evde bir tek ben

Sanki çok umurumda gelen giden

Günleri saymaya başladım tek tek

Beyhude bir çabayım vuslata erişene dek

Bir gün geldi zamanı hissettim nihayet

Hiç acı duymadım acım diniyordu aksine

Çünkü kavuşuyorum sonunda yarime

Elimi tuttu birden o tanıdık ses dedi

Umarım çok bekletmedim şevherim seni

Hoş geldin yeni yuvamıza ayrılık yok asla

Ne de güzelmiş tekrar kavuşmanın tadı

Seninle başka bir hayatta.