Kayan Yıldızım

Kayıp gitmeyen bir yıldız düşlerdim hayatımda senden önce
Geriye bakmadan önümü parlatacak bir aya ihtiyacım vardı
Suyunda bir kokusu var zannederdim çiçekler gibi
Hepsini anlamaya başladım sen girdiğin zaman dünyama



Sana öyle koşmuştumki bir numara ufak kaldı ayakkabılarım
Can acısı önemli değildi isterlerse tek tek kessinler parmaklarımı
Morarmıştı bütün parmaklarım öğrendim bir adımın sevgi olduğunu
Ve ben sana hep koştum ömrüm boyunca demek kesilmeli heryerim


Gülüşlerinle dinlenir gölgesinde dudaklarından içerdim suları
Nezaman seni özlesem hemen bitiverirdim yanında
Balkonunun altında yağan yağmurla adını ezberlerdim
Çakıl taşları atardım pencerene sabaha dek bir kamyon dolusu olurdu



Uykular çıkardı hayatımdan az sabahlamadım devriye arabalarında
Hep bir soyguna denk gelirdi seni bekleme nöbetlerim ve giderdim
Neden derdiler o sokakta ne işin var ben hırsızlık yapmaya gelirdim
Kalbimi çalmıştın çünki yerine koyabileceğim tek şey senin kalbindi



Hakim kesilirdi gece sorguya tutardı nefsimi ve ben onu yenemezdim
Aklıma koyardım çünki seni ayaklarım geriye gitmeyi bilmezdi
Yüreğimdeki fışkıran duygular sokak başlarına ve sonlarına konardı
Her sabah yine o gelmiş diye konuşurdu komşular ama kimse bilmezdi beni



Odandaki perdenin ışığına vuran gölgenle sabahlardım sevdiğim derdim
Okadar derinden severdimki seni ustam hadi derdi işe yine geç kaldın
Nekadar güzel değilmi seninle sabahı etmek ben işe geç kalır anlamazdım
Nerdeydin derdi ustam Yalanın ne kötü birşey olduğunuda seninle anladım



Hiç usta hiç uyuya kalmışım yalana bak nekadar hayıflanırdım
Yüzüm gülerdi iş zaten oldum olası başımdan aşkın birde sen olunca
Yağlı paslı ellerim belliydi zaten kaç öğlen yemeğini unuttum
Hiçte geçmezdi zaman nede olsa akşam aynı sokağa uğrayacaktım


Yolda üzerimi değiştirdiğimde çok oldu az dizlerim parçalanmadı düşerek
Ayakkabı sağı sola solu sağa giydiğimde oldu gülmüştün ters kazağımada
Yüzüm simsiyah ama parlayan gözlerime inanırdın dişlerim sana hep bembeyazdı
Uykular kapısını aylarça açmadığım odamda kaldı tabi evede yalan çok iş vardı



Genç yaşta paylaşmaya başlamıştık sonunda rengarenk olan hayatı
Saatler günler aylar şimdi tam tersine göz açıp kapayıncaya kadar hızlı
Anlatırdım sana kayıp gitmeyen bir yıldız düşlediğimi sen derdin o benim
Önümü aydınlatan ayıda söylerdim sana sen derdin evet evet oda benim



Hani kayıp giden yıldız olmayacaktı önüme ışık veren ay neden yok şimdi
Düşlerimdeki yarım kalan gülücükler kabus oluverdi en taze payında
Git kızmıyorum sana sevgili gittiğin yerde bana bir ışık bıraktığını biliyorum
Birgün benim içinde bir yıldız kayacak elbette ve ben kuyruğuna takılacağım


Habib Göktuna