Kaybedişlerimde Arıyorum Seni
Kaybedişlerim de arıyorum seni .
Gideli çok oldu ama ,
Ben hala silemedim senin izlerini .
Senden uzakta gelmen umuduyla ,
Günleri gecelere döndürürken ,
Umutla bakmıyorum artık gittiğin yola .
Gelmeyeceğini öğrendim artık .
Aslına bakarsan bekliyorum seni .
Ateşe dokunduğunda çocuk anlar ya canını acıttığını ,
Bende anladım seni beklediğim de canımın acıdığını .
Ben sadece özlüyorum ..
Gözlerinin gözlerime değdiğinde yüreğimde kopan fırtınaları ,
Ölüme seninle korkusuzca karşı durmayı ,
Seninle saatlerce susarak konuşmayı ..
Kaybedişlerim de arıyorum seni ..
Nerelere gidiyorsun bensiz ?
Sen uzaklaştıkça ölüyorum ben .
Nefesim kesiliyor ,
Ansızın bir üşüme geliyor ,
Sarılmalarını özlüyorum .
Bu kadar zor ,
Bu kadar acıtır mıydı gidişin ?
Hiç düşünemedim ..
Kaybedişlerimde arıyorum seni ..
Yastıklara sinmiş kokunda ,
Bıraktığın küçük nefesler de arıyorum seni .
Bir şekilde avutuyorum kendimi de ,
Ya kalbimi ?
''Gidişim ölümdür'' demiştin bir keresin de-
Gitmeyeceğine inanarak .
Ne hissediyorsun şimdi ?
Uzaklar da hatırlıyor musun bu sözlerini ?
Şimdi ölüyor gidişinle bir kadın
Anlıyor musun beni ?
Kevser, Uzun soluklu siirleri cok sevdim oldum olasi İnsani sikmadan, yormadan ve her satir bitmeden gozumun bir digerini aradigi cok guzel ve basarili bir siirdi. Kalemin cok saglam. Aslind bu siir cok fazla yorum istemiyor Simdi 🤐 zamani ve 😙 siiri. Tebrikler