Kaybetmek Korkusu
Hayallerim ve ben
Birlikte geziniyorken
Yorgun düşmüştük bir sahile
İlerlemişti saatler
Yavaş yavaş alacalanıyor
Veda ya hazırlanıyordu gün
Kumsalın ılık kumlarında uzandım
Dalmışım biraz
Düşümde gördüm yatarken
Güneş batmak üzereydi
Yolcu ediyordu onu kızıl bulutlar
Yakamoz uzatmış denizden ellerini
Kızıl renkte uzunca bir halı gibi
Birini davet ediyor
Yeni yeni oluşan küçük dalgalar
Sanki uzaklardan mesaj getiriyorlar
Hissettim beyazlar içinde
Hayallerimi
Gidiyordu,terk ediyordu beni
Yürüdü halıdan
Olamazdı..
Engel olmalıydım
Peşinden gitmeli yakalamalıydım
Koştum denize şuursuzca
Önce dizime sonra belime
Ve artık boğazıma kadar
Derinlerdeyim,.
Beni taşımıyordu sular
O gittikçe küçülüyordu uzaklarda
Sonra kayboldu
Uyandım kararmıştı hava
Deniz siyahlara bürünmüştü artık
Kapatmıştı ufuk perdesini
Tüm azametiyle üzerime üzerime geliyor
Denize kolluk nöbeti yapıyordu dalgalar.
Kum çok soğumuştu
Üşümüştüm
Etraf ıssızlaşmış,
Çok korkmuştum ben
HAYALLERİMİ KAYBETMEKTEN
Başka ne vardı ki hayatta
Hayalden başka
Gerçek olan...
Uyandım kararmıştı hava Deniz siyahlara bürünmüştü artık Kapatmıştı ufuk perdesini Tüm azametiyle üzerime üzerime geliyor Denize kolluk nöbeti yapıyordu dalgalar. Kum çok soğumuştu şiirli hikayeleri çok seviyorum buda güzel olmuş tebrikler
Ben bu şiirinizi çok sevdim...gerçekten de hayaller bitince her şey bitiyor...
hayalleriniz daim olsun..
tebrikler👑👑👑👑👑
sevgiler
saygılar