Kaybettim

Seni kirli yağmurlarda kaybettim
Gece yarısı her şey bitti denilen anda.
Karanlık sokakların uçsuz bucaksızlıklarında.
Seni yaşlı gözlerimden kaybettim
Yaşlı gözlerimden süzülünce dudaklarıma.

Seni soğuk şubatlarda kaybettim.
On dördündeymiş gibi yaşarken.
Karlar hayallerimizi boyarken o sabah,
Ve ben o sabah sebepsiz bir umutla uyanırken.

Seni uzun gölgelerde kaybettim.
Sen her gece başka tenlere sığınınca.
Kimsesizlik süsü vermiş gözlerinle
Mahkumken sana sehvetle bakanlara ...

Seni sabah ölümlerinde kaybettim.
Tek nefeslik uykular uyurken sen,
Büzüşmüşken zemherinin koynunda.
Aklım savruluyordu, anlamsız, hayaline.
Hem bu kez acı çekmeden özlüyordum seni
Ve ilk kez ağlamadan bakıyordum resmine ...!