Kaybettim Vuslatları

Gözlerinden öperdim hep
Sanki başka yerin kalmamış gibi ..
Özlem en çok orda hissedilir ,
Kimse bilmez bunu ,
Sen bile ..

Özlemi güzelleştiren de o bir çift aydınlıktı zaten .
Vuslatı anlamlı kılan da ..
Ben sana gelmezdim aslında ,
Ben gözlerine gelirdim
Ve içerdim yudum yudum yangınları ..

Şimdi hasret bakışlarında ,
Vuslatlarımı bulamıyorum .
Kaybettim kavuşmaları ,
Elimde ayrılıklar kaldı .

Ey yüreğimin gören yanı .
Sevdaya adım bildiğim gözlerin nerede ?
Yangınları içtiğim ,
Binbir ömrü yurt edindiğim gözlerin hani ?
Sen neredesin .. ?

Ben ki kaç hasrete boyun eğmişim ,
Kaç gidişe , dönüştür diye serpmişim yaralarımı ..
Gel gör ki acılarımı artık üstüne alınmıyor yürek .
Bana şimdi gülen gözlerin gerek .

Cömerttir bu gökyüzleri daima ,
Maviliklerini çalıyorum , saklıyorum içimde .
Söylesene kaç mavi bi sen ediyor bu yeryüzünde ?
Ve kaç özlem bedel oluyor buluşmak için gözlerine ?

Yüreğimin güzel yanı ..
Hasret kaç farklı şekle sokar insanı ?
Ve sevmek sevgilim ..
Baharı getirirdi muhakak ki dallarıma lakin ;
Gözlerin kadar güzel kokar mıydı ?