Kaybolmuş Yitiğim...

Hırçın bir kıyının
Sana bakan yönündeyim
Yosun bağlamış kayaların
Üzerinde kaldı hayallerim
Bir yağmur damlası gibi
Kaydı avuçlarımdan ellerin
Şimdi hangi türküyü söylerim
Geri dön sevdiğim




Yalın bir bıçağın
Kan damlayan ucundayım
İnce bir çizik attım kalbime
Canım yansa da sevdanın renginden
Kararsa da gözlerim
Tüm heyecanımla esirinim
Dermansız kalana dek dayansın dizim
Söz verdim düşmeyeceğim




Zifiri bir gecenin
Kaybolmuş mahzenindeyim
Korkunun darp izleri var gözbebeklerimde
Yine de beklemekteyim
Az sonra şafak sökecek belli
Yıldızlar kaybolacaklar
Doğacaksın dünyamı aydınlatarak
Ufka doğru yürüyorum, yalınayak
Yine de ölmeyeceğim




Sensiz kaybolmuş hayatın peşindeyim
Kahramanca yaşıyorum yalnızlığımı
Kucaklıyor her zaman ruhumu
Sessizliğim
Bir inatçı hazanın
Geç kalmış çiçeğiyim
Dökülmedi yapraklarım solmadım daha
Sırrımızdı kaybolmuş gençliğim
Yine de gel susmuş benliğim
Yine de gel cemredir sözlerim
Yine de gel kaybolmuş yitiğim







Zekeriya EFİLOĞLU
Gaziantep
3.4.2008