Kayboluşumun Hikâyesi - 1

Yeniden doğar gibiydim.
Gümüş selvi manzarasında hayaller kurarken,
Birden farkına vardım;
Sordum kendi kendime,
?Ben kimim?'

Duymak istediğim çok güzel şeyler vardı,
Ama hepsini ben boş verdim.
Hakikati, gerçeği söylemeliydim.
Artık kendimi kandırmaya bir son verip,
Kendimle yüzleşmeliydim.

Yargısız infaz yapmayacağım,
Korkma! ey yüreğim.
Soracaktım gerçekleri,
Söyleyecektin sadece hakikatleri...

Sen neydin? nasıl biriydin?
Niye hep böyle iyi niyetliydin?
Yoksa insanlara bilerek mi böyleydin?
Söyle, konuş ey yüreğim,
Susmaya hakkın yok senin.
Çünkü çok incitildin.
Bir cevap hakkın var senin.
Ve bunu da iyi değerlendirme şansın var senin.
Konuş, anlat.
Niye herkes seni yanlış anlıyor?
Yoksa, yoksa sen,
Yalancı mısın?
Sahtekâr mı?
Gerçek misin?
Yoksa yalan mı?

Yeter ki konuş anlat bana,
Saklama içinde dertlerini.
Sıkıntın çok biliyorum,
Bu yüzden soruyorum anlat bana,
Çünkü artık bende bu sıkıntılarla yaşayamıyorum.
-ŞAİR ÇOCUK-