Kayboluşun Hikâyesi

Bu sonu olmayan bir başlangıcın bitişidir
Bu kavisli bir yolun uçuruma inişidir
Bu köprüden önceki son kurtuluştur
Bu adaya indikten sonra geminin kül oluşudur.
Bu operasyonda hayatta kalan son askerin yıkılışıdır
Bu savaşını kaybeden komutanın gözyaşıdır
Bu dinamitle patlatılan binada düşen son kolondur
Bu savunulan bir ülkenin savruluşudur
Bu bir kanser hücresinin vücudu fethedişidir
Ölümün hikayesidir kısaca....
Onun bende tükenişinin hikâyesi
Histerik gecelerin başlangıcı yani
Bu bir intihar tiyatrosunun hayattaki ismidir
Bu onun gidişi, darbenin incitişidir
Bırak hiçbir şey eskisi gibi olmasın
O aşkla dolu çocuk geri dönmesin hayata
Prenses rüyalarda daha da güzel
Ama o prensesten ne varsa artık bitmeye yüz tutmuş
Ne olmuş yani gidiyorum ya sende
Şiirlerim kafiyesiz olsun ellerim elinsiz
Ve gözlerim imbatlara hasret, denizlerden uzak
Uzak deyince tuzak da olsa ne kafiye olurdu değil mi?
Ama kayboldum işte yemişim kafiyeyi...

08 Ocak 2011 6 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar