Kayboluyorum

Derinliğinde kaybolurken zamanın
Aklıma nedense hep o gerçek gelir
Avuçlarımda tuttuğum yaralı bir kuşun
Çaresizliği gelir aklıma yaşamanın

Birdenbire kıvılcımlaşır zaman
Beni terk edecek mi ne varsa aklımdan
Beni hatırlatacak mı yaşadıklarım
Bu koskocaman evrende varmıyım

Nereden geliyor esintisi rüzgarın
Nelere alıp götürecek ki zaman
Ne renk açacak ki tomurcuklardan
Çiçeği beklemek kocaman bir yalan

Kayboluyorum derinliğinde zamanın
Sızıyor yavaş yavaş soluduğum hava
Dolaşıyor bir kelebek kadar hassas
Bir demir kadar dirençli her yanımda

Rüyada yaşıyormuşsun gibi varsay
Dokunamadığın her şeyden farklı
Yaşayamadığın düşüncelerden de
Uzaklaşırken yaralı kuşun seslenişinde

Bıraksam kendimi düşürecek beni yollara
Bir akşam vakti beklediğim zaman
Şöyle sessiz sedasız olsun yolculuğum
Bir daha seslenirken mısralarımdan

20 Eylül 2010