Kaydım Düşülsün
beni kimseler hatırlamasın
aynası kırık bir gecede
gördüğümüz hayaletler gibi
unutalım gitsin.
ve bir ileri bir geri
salınalım caddelerde
gördüğümüz çiçek bahçeleri
naylondan
bense bir dağda olmak istiyorum
şimdi, evet
ve soruyorum, ne işim var
bu beton tarlalarında...
bir garibim son zamanlarda
sürekli titreyip sayıklıyorum
sorma bana nedenini
sahillerde esen rüzgarlara sor
ve söylesinler sana
bana söylediklerini
anlarsın belki...
peki
derin bir vadi kadar
gerçek olan nedir
tüm bu soruları soran
ve cevapları bulan
acaba kimdir?
üzme sakın beni
adım adım uzaklaş
el sallarken
ben görmezden gelip
hiç unutmayacağım
ki kimse beni hatırlamasın
elimde silgim
tüm çerçevelerden kendimi
sileceğim
size dokunmadan ama
olur mu?
müsaadenizle ben
güzel bir ilkbahar mevsimine
bilet aldım bu sabah
henüz çiğler doğmadan
yayılıp çayırlara, toprağa karışacağım
saçlarım ayrık otu
burnum salep çiçeği
kollarım kayın ağacı
bedenim yosun tutmuş bir kaya
dilim güneşlenen bir kertenkele
olsun..
kalanlardan tek dileğim
herkes beni unutsun...
23.05.2012
beğenerek okudum, yüreğinize sağlık.
Ahmet Bey, yorumunuz için teşekkürler... schopenhauer diyor ki, yalnızlığı sevmeyen özgürlüğüde sevmez. Çünkü insan ancak yalnızken özgürdür...
Selamlar, Ersin
Yalnızlık bazen huzurda verir insana çok kalabalıklara inat, hele insanın hayattan ve dostlardan ağzı yanmışssa. Güzeldi kutladım içten...👍