Kayıp

Siyah şallı bir gece indi kalbime
Örttü donmaya yüz tutmuş anılarımı
Gözlerimin buğusuna adını yazdım zemheride
Her yer sana çıkıyordu
Her şeyde biraz sen vardın
Sen ve mazimi küle çeviren ela gözlerin



Vahiy gibiydi yalnızlık
Kulağıma yaklaşıp üç kez 'öl' dedin
Ve üç kez vurdu ölüm pencereme
'Vakit erken' dedim
Ecele beş kala durdu sözlerin



Sonra dirildim
İki zaman dilimi vardı beni ben yapan
Senden önce ve senden sonra
Nice fetihler gördü bu vakit
Nice şehirler silindi haritadan
Ki vurmuştu bir kez kıyısını afet
Taşmıştı deniz,
Yıkılmıştı sabırlar
Volkanlarda yanmıştı insanlar
Sende önce kıyamet ertesiydi
Araftaydım
Senden sonra helal saydım nefes almayı
Nihayet hayattaydım



Lisanı bilinmeyen bir kentin
Çıplak ayaklı çocuklarını izliyorum şimdi
Duruşlarından anlıyorum ki onlar da kayıp
Tutsaklığa zincirlenmiş elleri
Hayalleri gömülü harabelerinde
Heybelerinde bir yığın acı
Bakışlarından anlıyorum ki onlar da yaralı
Yıllar önce ruhumda beslediğim ben gibi
Benim gibi...