Kayip

ararsanız beni
ıssız gecelerde kayboldum
bulacağınız tek yer gülbahçesi

her gece geçtim evinin önünden
bir gece gördü gülzâr-ın prensesi
sarayları yıktım çıktım tel örgülerinden
vakitsiz anlamadı yıkıldığını
hangi sarayın
sadece gülümsedi ve 'geç' dedi
'görmemiş olayım'
ben bunu anladım işittiklerimden
keşke bu olsaydı son gecem

sorarsanız beni
yaralıydım
her gece düşerdim yollara
yaramı sarmam güzeldi ağlayarak
anladım ki bu başka bahar
bu yaprak başka yaprak

güneşin doğuş vaktiydi onu görmek
beklemek güzeldi
onu güneşin doğuşuna sormak
güneş o kadar güze gösterirdi ki
telaşım perde perde olurdu o gelirken
o gelirken peşine takılırdım
bir gün çıkmaz sokaklara girdi
ben yapamazsım bunu
yetmezdi güzel görünmek
anladaım ki onsuz bende çıkmazdaydım
kararımı değiştirdim ama olmadı
ne yazıkki gören olmadı beni
bulamadı izini
kayboldum

her gece ağladığdm gibi
o gece de hep ağladım
aşkla doldum baştan aşağıya
son bir gece dayandım yokluğuna
şimdi yokum
ararsanız beni
ıssız gecelerde kayboldum
bulacağınız tek yer
GÜLBAHÇESİ

her gece eski günlerime dönerdim
kulaklarımda duyardım sesini
ama hiç bir gece unutmadım güzelliğini
unuttuğum gece kayboldum
onu
UNUTTUĞUM GECE KAYBOLDUM


-2006-