Kayıp
Meğer ne çok korkarmış yüreğim yalnızlıktan
Güçlü olmanın en zor yanı gece ağlamakmış.
Güzel olmasını istediğim her şey enkaz
Sağımda yürek sancılarım,
Solumda kalbimin tam ortasında bir adam.
Bu kadar acı üst üstte kırıyor kemiklerimi..
Kalbimin tam ucunda bir kelebek
Kaybetmekten korkuyor
Çırpınıyor,
Çırpınıyor da uçamıyor.
Öyle karışığım ki
Acıları karıştırıyorum.
Gözyaşlarımda boğuluyorumda kurtaran olmuyor
Çok kalabalıksın ama bir o kadar da yalnızsın işte.
Küçük bir çocuğun gözyaşında kendimi görüyorum hep.
Güzel olup hatırlayabileceğim her şey yok oldu..
Amansız bir hastalık gibi ömrümün seyri
İşte böyle kayboluyor umudum.
Bu haksızlık bile diyemiyorum..
Kalabalığın yalnız odalarına toplaşan sancılarda kaybolduğumuz aynalar gibi zaman.Bi o kadar duru şiire Tebriklerimle.Sevgiler,