Kayıp Hazine

bir çocuk eğildi toprağa
meraklı gözleri telaşlı,
farketti sonunda, o minik karıncayı
çocuk durdu,
izliyor kâinatı...

tülden elini uzattı
işaretledi, anı ve mekanı
bir çığlık
hayatı takdirin
anlatılmaz heyecanı...

çelimsiz bir çocuk,
kalbine işlenmiş
hayatın tüm sırları,
büyüdükçe unutacak... ama olsun
yaşıyor tam da o anı...

uzaktan ve gizli, izlerim sessiz,
büyüsüne kıyamam
ağlarım, ağlarım, ağlarım...
saklanıpta kendimden
tutamam hıçkırıklarımı...

otuzları devirmiş
saçlarında akları
zavallı, hafızası kayıptır...
asırlar geçmiş, ama
bulamaz gizemli oyuncağını...

11.10.2011