Kayıp Kıtam

İçimde...
Hissediyorum...
Yavaş yavaş can çekiliyor
Bir kadın...
Kırgın..
Susuz...
Sessiz...
Usulca ölümsüyor
Sonbaharın hüznünü üstleniyor
Kaç bar daha
Ve daha kaç kadeh
Bir kadın...
İçimde..
Kıvrılmış bir köşeye
Kalbim, kalbin diyor
Nerde?
Tüm çırpınışlar ziyan
Avazı çıktığı kadar bağırsa da
Nafile
Çökmüş üstüne karabasan
Haykırsa da yok
Çıkmıyor işte lanet sesi!
Uyandım derken
Her defasında
Aynı kısır döngü
Ve dualara sığınıyor
Dualar...
Bir kadın....
Çaresiz,
Yılgın,
Ve sabahlar..
Umut taciri...
İnanası olsa biraz
En azından bir martının
Bir lokma simiti kapabilme
İhtimali kadar
Bir ihtimal...
Karanlığa bürünmüş bir mültecinin
Taşıdığı umuttan arta kalan
Bir umut...
Bir kadın ..
İçimde
Kayıp..
Ve hiçbir afişi asılmadı
Meskûn mahallerde
Aranası yok
Zaten bulunası da yok
Kadın..
Küskün...
Atlantis gibi
Meçhul...
Derin...
Belirsiz akıbeti
Şüpheliydi nitekim mevcudiyeti
Kayıp kıtam
Atlantis gibi