Kayıp Ruhlar Memleketi -i-

Kayıp ruhlar memleketinden yazıyorum size bu satırları

bugün burası çok sıcaktı
parmak uçlarımdan damlıyordu düşüncelerim
öyle ki ayak bileklerime kadar bayat felsefeye batmıştım
oturduğum yerden buhar olup uçuyordu sorularım

kırmızının tam rengini gördüm az demincek de
tam da bu sabah doğurduğum güneşi batırırken
aslında kırmızı sarıymış biliyor musunuz
ve bir yanlışlık yüzünden her şey tavuk tadındaymış

bu gün burası gerçekten çok sıcaktı
hani gerçekten çok sıcak neydi bilmiyorum size göre ama
beynim, ayarı bozuk bir kazan
kalbim, devir sabiti kopmuş bir pompa gibiydi
ölüme çok yakındım bugün
ilk defa ölümü hiç düşünmezken
dalga seslerini duydum
bir tek orası serin serin esiyordu
ama sıcacıktım kaçtım soğuktan
kaçarken de tökezledim kurtulduğumu sandığım an
kapaklandım buz gibi cevaplara
dünya sandığım gibi bir yer değilmiş
yaşadığım yer zaten dünya değilmiş
meğer ben hayal aleminde ego koşturuyormuşum
tüm insanlar da benden kaçıyormuş

bugün allak bullak oldum
değişti tüm kavramlarım, kabullerim
ya gerçeğe tosladım
ya da kendi gerçeğimi kaybettim
yollar birbirinden çok hızlı ayrılırken
ben bir tek şeyden emin oldum bu gün
bu gün, dün gibi değildi
ve dün aslında hiç yaşanmamıştı