Kayıp Sevgililer Metrosu

vakit yok bildim

az sonra çalar kampanalar

giden yolcu peronlarında

üşüyen bir adam

ışığa doğru bakar

içinden geçer sevgilisi

buradan geçmez

zamanımı çaldılar

yoksa bütün aşklar benimdi

kordonda bir atın boynunda

saman torbasıydım

eskimiş aşkların

elveda sonrasıydım

martılar bile bilmez

bu şehrin yer altı

üstünden güzeldir yine de

başımı arasına koyduğum

dizlerimden kurtulur

güneş ay ve yıldızlar

bir sen durursun olduğun yerde

hayaline güç yetmez

sabah olmuşsa hiçtir

bitmeyen bir ayaz sonrası

kurşun ve kalem

avuçlarımı basmıştır

belli ki birileri

duramamış yeniden

cücelerin sandukasını açmıştır

kayıp şimdi dizimde

saçları yolunmuş sevgililer

trenler durmuştur

yollar esirler gibi kahırla

kıyametle dolmuştur

kimse bu şehirden gitmez

kimse gelmez olmuştur