Kayıp Zamanın İzinde

‘İçimdeki harfler ölü karınca sürüsü gibi
sayfalardan yere dökülmüş olabileceğini düşün'

Devamını okumaya karar verirsen;
onları bulman için bir yere bırakacağım...

Bana diyemezsin sahici misin
Bu el yazım gözlerine direnir
Anlamlarını yavaşça açığa çıkarır
Hadi şu asude anları birlikte sayalım

Yakalanmadan ayrılığa aşk kala
Uzanıp dokun kelimelerim
‘Mor tükenmez' doyumsuzdur yüreğim
Sen değil misin tek avuntum
Kapım hafif aralık

Zamanın akışını durdursam
Hiç olmazsa yavaşlamasını sağlasam
Aklımda bir sürü şey olmasına rağmen
Saldım peşimden gölgemin iplerini

Ne kadar büyüsem
Büyütebilsek bu kaçış mıdır
Çocuk ruhlu olmayan bir bedende
Bedeni olmayan bir ruh da
Gerçeklerle yüzleşmek ne demek
Hele ki bilinmeyene doğru
Ne olduğunu bilmek istemezken
Her bir başlangıcın teşebbüsü intiharıdır


Düzeltsem mısralar tamamlansa
Saçıla ya dört bir yana uyku teranesi
İkna olmamış baksana sol yanım
Sitemi yüklemiş acıta acıta

Bilemezsin işte düşeceğin ana kadar
Kıyısında isen mavi yalnızlıkların
İnsan kendi köprüsünden kaç kez geçer
Terk edilmeyi göze aldıysa

Ne yazık ki
Bir defa ölündü mü;
Yaşamla-korkun olur asunder...

T/ekinsiz düşüncelere sürüklenirsin
Hiç yoktan naçizleşir
İçtenleşir, hakikileşirsin
Sonunda oluverirsin
Kendi madalyonunun unutulmuş öteki yüzü

...Ruha birde minnet yüklediyse
Tuhaf bir sorumluluk binmiştir artık omuzlara
'O vakit' zihnin karanlığında
Neden umursadığını 'hürce' sorgularsın

Ola ki !
Bensiz bir dünyayı düşünürsen
'Kanayan yaram aklında kalsın!'