Kayıp Zamanlar / Fısıltı

I
/Aynasız yüzüne bakamayan benken;
Dünya'ya kafa tutuyorum/

Kavuran sahraya karıştı,
Tozum, toprağım.
Ben;
Bir yalnız bedevi...

Düğümleniyor sözcükler;
Hançerem paslı...
Anlam,
Kilitli sandıklarda.

Vücut bulmak istiyorum,
Dilimden dökülüp.

Sonra;
Tüm günahlarımı,
Çırılçıplak yakmak...

İki elim,
Yakamda...

Kör bir cellat,
Vuracak boynumu,
Hesabı kapatıp.

Kanter uyanıp...

II
Sahanlıklar dolusu,
Haykıracağım,

Geçmişin bahçesinden,
Alkan domatesler yiyeceğim,
Efsanevi tadında.

Bir duvar arkasına gizlenip,
Kaçamak bakışlarla süzdüğüm,
Hayal olacak,
İki damla gözyaşı.

İki katre,
Hayat parçası bırakacağım,
Nadaslı tarlalarıma...

Turuncu ışıklar geçince,
Tarihimden.
Soluklanacağım,
Kahverengi bir kapıda.

Abidemin yamaçlarına diz çöküp,
Feryat figan yakaracağım.

Fısıltı aralığından bile,
Duymuyor olacak hiç kimse.

Gizleneceğim öyle ki,
Yaşam ve ölüm aralığına...

III
Rüzgar esmeyecek,
Yaprak kımıldamayacak,
Dingin ruhumun,
İhtiyar kıyılarında...

Anladım;
Anlatılmaz olduğunu...

Yaşadım;
Yaşanılmazdı...

Mucize bir salatalık,
Ve bir parça ekmek,
Bile değil hayatım...

Tuz gibiyim...

Son kez,
Yürüyüp,

Son kez,
Horoz şekeri alacağım;
Bitirene kadar daha,
Yaşayıp...