Kaykılan Zamana İnat

hecelerini çok görme bana
kulak ver kelimelerimin feryatlarına
susuz kalmış olsa da umutlar ne fayda
bugünler de geçecek elbet dünler gibi yalanların kucağında,

sebebsiz yaşam olur mu hiç kaykılan zamana inat
bak tütmüyor artık bacalar acep kimde kabahat
sessizliğe tutulan ömre var mı ki bir fırsat
yat kalk yat kalk daha neden ibaret şu hayat,

ben ben ile gitmişim mekanım bilenmez bir diyar
sanıyor musun bulurlar beni sensizliğime sıkılan kurşunlar
neden adres sorsunlar soracakları da yok gibi yar
işte böyle geçip gider nice onca yıllar,

arkama baktığımda görürüm koskoca bir boşluk
fark etmiyor ha bir varlık ha bir yokluk
hesaba katsam da neylesin nefes neylesin soluk
bazen soğuk soğuk bazen ise boğuk boğuk...

(Berlin,30.08.2017)