Kays Zamanı

Bu vakt-i geceden, bu eski hengâmeden
Namurad oldum, muradımdan vazgeçtim.

Düşündüm ne zamandır yağmurlar altında
Kayboldum kendimde adımdan vazgeçtim.

Bir zemheri ayazıydı, yanmıştı her yanım
Yele verdim adımı, adından vazgeçtim.

Derin bir yalnızlıktı dolaşan adımlarımda
Bela gözlerinden, taa Gal-u beladan vazgeçtim.

Bir ömrü tükettim senin uğrunda heyhat!
Takvimden zamansız zamanlardan vazgeçtim.

Ömür son buldu Münkir Nekir'in ellerinde
Ben ölmedim, ardıç sehpalardan vazgeçtim.

Sarışın bir huzme düşün gözbebeklerime dair
Efil efil saçlarında esen rüzgârlardan vazgeçtim.

Ah anne, yoksul anne, yorgun anne, can anne
Dizlerindeki o hayırsızdan, O vefasızdan vazgeçtim.

Desinler Kays Leyla'dan, Ferhat Şirin'den geçti
Tükendi sana mısralar ben işte O'ndan vazgeçtim...

Bitti zaman, artık her şey için çok geç'ti
Geçtim kendi kendimden senin için candan vazgeçtim...