Kazan Kepçe

Uyanık gecenin en derin çığlığını bastığı dakikalarda
Bir ışık arar gözlerim karanlık odamda
Kaybolmuş benliğini arayan sarhoş ruhumla
Toplamaya çalışan ne kaldıysa senden sonra

Kayarken elimin altından saniyeler, yıldızlar kıskanır
Ne bir tutulmuş dilek, ne de tutan bir hayal var elde
Dökülseler kendi dertlerine kahrolacak kelimelerime de ilaç yok
Uyuşmuş hislerime dışarıdan bakanlara asabi gelirim sadece

Oysa kaç nefes oldu ki sonrasında paylaşalı tek nefesi
Kanla bütünleşmiş zehri bu ölü aşkın
Kazan kepçe misali hayatlar
Herkes kazanırken bize hep mi kepçe?