Kazım Gibi

'Usulca bir şarkıyım
Çığlıklarında...'

İnat yağmurlarına tutundum
Ellerimde karası var
Verimli toprakların
Gelmiş olmak mı?
Bomboş nidalarla
Ya da yitmek mi?
Kabul...

Sonsuzluk treniyle
Hopa'ya bir bilet
Fazla kalmayacağım
Sadece bir bakımlık bu veda
Kuşluk vakti dinecek acılarım

Yaşadım;
Diri bir heykel gibi
Umursamazdı bakışlarım
Ellerimde yontu izleri
Nasır üstü parmaklar
Her dokunduğunda
İnlerdi tulum...

Ne anladım;
Yaşamın çıraklığında
Göz boyamak yoktu kitabımda
Yürek doldurmak afilisinden
Maviş bir çocuğun iç sesi
Ve bir anaya ağıttı dilim
Tükenmez biliyorum
Bu şarkılar...

Öldüm!
Kaç sevmeye ölünürse öyle
Ve dilim kaç acıya gebe
Usanç karanlığında
Toz bulutu düştü
Omuzlarıma...

İşte gidiyorum
Birşey demeden
Arkamı dönmeden
Şikayet etmeden
Hiçbirşey almadan
Birşey vermeden
Yol ayrılmış, görmeden gidiyorum
Kazım Koyuncu

27.06.2011