Keder Hırkası

Ah dünya genzimin sefil sancısı
yürüdüğüm yolların sürgün aklı...



İnceydi kıldan goncamın boynu
avuçlarımı kanatan dikenlerin faili
ah! Elleriniz
siz; tenin ve ruhun katili.. şehvettiniz!


Nedamet hissiyle öpse de eteğini dizleriniz
keder hırkasını giyinmiş toprak
affetmez
bastığınız her zerrede yanaklarından sızar kan
yenildiniz...


Uyutun şimdi zamanı gözlerinizde
soğuk bir taşın üzerinde mim olurken
on üçünde bir gonca!
mümkün mü?



Sesi rüzgârın uğultusuna karışan yaşam
hadi, indir karanlık giysini gök yüzümden
gözlerim çıplak!