Kefaret

Gülüyorum yine sıradan mutluluklara
Denizin dibinde oynayan yüzlerce balığa
Hüzün kaplıyor gözlerimi bir uçtan diğer uca
Teslim oluyor bedenim bir kuru ayaza

Nasıl dayanacak gönlüm bu yakıcı soğuğa
Ramak kaldı artık delirmişcesine ağlamaya
Güller açmaz oldu gündüze, aydınlığa
Süzüldü gözlerimden yaşlar birer birer boşluğa

Hiçbir mezar kaldıramaz bu ağır yükü
Acılarımı taşımaya yetmez kimsenin gücü
Geçiyor her yerde artık karanlığın sözü
Açılmıyor insanların körleşmiş kalp gözü

Acıdan elim ayağım titriyor anne yardım et
Kurtar beni karanlıktan, ne bu tutsaklık, esaret
Neyin bedelidir ödediğim tonlarca kefaret
Saldırıyor ruhuma gözü dönmüş binlerce hayalet