Kelam Eyle Sevdiğini G/özünle G/öreyim

saka kuşu gelir'misin?
sevdanın umuda el açtığı
yemin duasına...

ne bahçemizde görüldün
nede oturduğumuz dilek ağacın üstüne
belki uğurumuz olurdun
kim bilir...

ötseydin saka kuşu
gelmedin ki
belki uğura şans yol olur

gelsende
ötsen uğur gelmez
gelsende soğur gönül defteri

kim bilir belki !
bir sesin karışsaydı
çınlardı kulaklarımız
gözümüz atardı uğura

g/özden yanan damla akarsa
mahsimiyetin gözyaşlarına
yaklaş dedimse
sen kaderine uğur sal

desem ki
güne durma gel
esirliği yola k/oyarsan
düşer'misin?
kuş uçmaz kervan geçmez yollara

kendimizi yenmek adına
yaşamın pençesine takılan vakitleri
gelen havayla nefes alırsın
belkide
bir ömrün sevdasına

hoş gören gönüle namelerine
aktığın kasım ayının son gününde
sana olan duygularım s/arar yaprak misali
esen rüzgarla kavrulur yüreklerimiz

sen olmadan da sensizliğin bende kar eder
seni düşündüğüm bin keresinde
gönlümdeki senli yaralara

gel gönül dost pınarına
nasıl olsa gelmedin hayıra
kim bilir belki
uğur olur çayıra

uğur kuşu endamına görünürse
gelmezsende...
sabırlar bilensede
tükenirse sabır hasrete yol alırken
ecelin gelince yar yoluna

gel !
son olsun
ölüme beş dakika kala
kelam eyle sevdiğini g/özünden g/öreyim
ey yar..

30*11*11*Karataş