Kelam Yare Küsmüş Diller Çaresiz

çeşm-i cihan âmâ tutulmuş nutku
kelam yare küsmüş diller çaresiz
zevk-ü sefa turap kaybolmuş utku
seher tana küsmüş yeller çaresiz

hasret gider gayrı zülüfe tenler
kadir görmez olmuş o çifte benler
gönül koysalar da sitem edenler
tabip derde küsmüş eller çaresiz

aşikar olsa da gönüller onca
şimdinin gülleri maziye yonca
ekilen tohumlar vermiyor gonca
bağban bağa küsmüş güller çaresiz

sevdasız gönülü neylesin keder
dökülen yaşlara nankörlük eder
yürekler biçare olsa da heder
vuslat kana küsmüş yollar çaresiz

Sâyâniyem derdim akar sözlere
yakmışım ömrümü kömür gözlere
yaş olup döküldüm çoktan közlere
toprak cana küsmüş seller çaresiz

Aşık Sayani