Kelebek Ömrüydü Gençliğimiz

Bebektik önceleri,
Narin ve kırılgan.

Ardı sıra çoçuk olduk,
Yere düşünce ağlayan.

Tırtıldık o zamanlar,
Yaprak üstünde yaşayan.

Büyüdük ve değiştik,
Zamandı o denlii hızlı akan.

Sonraları ergen olduk.
Yapraklarda asılmış koza misali.

Güçlendik, hürleştik ve geliştik.
Aynı bir tırtılın evrim süreci.

Nihayetinde genç olduk,
Kozadan çıkan kelebek gibi.

Yalnız değildik ama öyle zannettik,
Yine de destek oldu birileri.

Sonuçta özgürdük bir hayli;
Sonsuzluğa kanat çırpan kelebek misali.

Kelebek ömrüydü gençliğimiz.
Malesef ki değerini bilemedik.

Giden geri gelmiyor dedi büyüklerimiz.
Ne yazık ki hiçbirini dinlemedik.

Diş biledik, kin besledik.
Sonunu göremedik.

Kelebek gözü değildi gözümüz.
Bu yüzden gün yüzü göremedik.