Kelebekler Her Zaman Ölmez

KELEBEKLER HER ZAMAN ÖLMEZ
(NİLGÜN PAKSOYA)

Kaderin ağına takıldım
Hortum gibi dibe çekiliyorum

Kader yalan diyemezsin
Sebepsiz,zamansız,öyle bir yerde bulursunki kendini
Rüzgarın şiddeti,tokat gibi çarpar yüzüne

Kasırga dinince,düşünürsün
Hayatta ne arka bahçeler var
Başka insanlarında sözü geçiyor
Anlaşılmaz dünyada

Seçimlerini yaptığını zannedersin
Önüne çıkanı yaşarken bulursun kendini

Kaderin ağına takılırsın
Dönersin dibe doğru hortum gibi
Güneşi görürsün tepede,ulaşamazsın

Bazende,güneşin içindesindir
Sen karanlığa bakarsın
Sanırsınki karanlıktan kendi güneşini doğurursun
Gün batmaz
Karanlık olmaz bir türlü
Dön güneşe sarıl
Hayat budur işte

Bazende içinde bulunduğun güneş senindir
Etrafında tek bir karanlık,tek bir leke,tek bir ihanet bulamazsın
Mucize anlarında olur,insansın

Kaderle,beyinin kesiştiği,bir yoldur hayat
Kim baskın gelirse,hükümdar odur
Bazen teğet geçer
Bazen buluşur

Hayata asılmalı
Ve her şeye hazır olmalı

Kötüyü görünce,sonu bulunca
İyiki yaşadım demeli
Yaşamın coştukça
Dünyanın binbir hali var demeli
İnsanoğlu
Ya kader,ya ben dememeli
Bilmediğimiz hayatlar
Bilmediğimiz güneşler
Bilmediğimiz dengeler var
İnsanız biz


İşin sırrı
Bastığın yeri
Tepedeki güneşi bilmek
Arası kaderle,beyinin dengesine kalmış
Hepsi bu


Yürürken düşmekte var
Asfaltın kızgınlığında
Kimsesiz yatmakta var
Bu dünyada ölüm var
Bu dünyada insan var

Sağını güneş
Solunu karanlık
Yüzünü insan bil yeter
Ve hep insan yüzünü kullan
Sık sık güneşe dön
Sağ yanından uzak durma
Kıraralarsa bazen ışınlarını
Unutma her güneş ışığı kırılınca
Yeni ışınlar doğurur
Bazen gökkuşağı olur
Her zaman bulutlara saklanmaz
Çaresiz kalınca soluna bakmalısın
Yaşamak için
Yakınlarını kanguru gibi kesende korumak için
Şu dünyada kök salıp kalmak için
Kısa yaşam sınırlarımız varken
Susmak niye
İşte o gün soluna dönmelisin
İnsan olduğunu unutmadan
Savunabileceğin her kaleni savunmalısın
Unutmaki sursuz kale yıkılmaya mahkümdur
Düşman yağmalamasada,sel felaket var
Sel olmasada,dünyanın binbir türlü hali var

Düşman eğilince
İyiki Allahın adaletine bıraktım demelisin
Kendi ellerlinle verdiğim her ceza
Suç olarak döner beynine yüreğine
Ve düşmanı haklı kılar
Bu kez kendi düşmanın sen olursun

Başarısız insanlar,başarısızlıklarını konuşmazlar
Başarılı insanları cezalandırarak,bedelini ödetirler
Başarı suç olur bu kez
Başarısızlık kabul görür
Çünkü tek bir başarı bile
Binlerce başarısızlığa kendini hatırlatır
İç sesini susturmanın tek yolu
Karşı sesi kesmektir
Üstelik en ağır cezayla
Ancak kötü içses
Her kötü gibi kendini bilir
Kilisenin çanları her zamanı geldiğinde çalar
Sonunda iç ses kendini imha eder
Akrebin kendini soktuğu gibi

Çünkü akrep kadar
Kelebekler,kuşlarda var,doğada
Ve aslında akreplerede ihtiyaç var
Doğanın dengesi
Kelebeklerin yaşaması için
Kelebekler her zaman ölmez
11.07.2008.CUMA
(ŞİİRİNİZİN KÖŞESİNDE YORUM YAPMAYA ULAŞAMADIM BİR TÜRLÜ,ÖYLE ÇOK YORUM VARDIKİ.YAŞADIKLARINIZA BİR ŞİİRİMLE TERCÜMAN OLMAK İSTEDİM.SAYGILAR)