Kelebeklerimi Saldım

senin kayıp mısralarını doldurmaya yetmez
gecikmiş bir kış kadar sessiz kelimelerim.
oysa ben, fırtınalar koparmak isterim.
isterim ki gökkuşağının renkleri tersine dönsün!
kelebeklerim çıksınlar artık hücrelerinden,
prangalar üstüne prangalar eskittim,
artık yeter!
sen seni sevdiğimi bil yeter...

bir çocuk yerine koy, beni masalına kat
istersen kandır, saklambaçlarında kaybolayım.
fazlasıyla hazırım indirmeye, beni beklesin camlar
yüzüm sana bakıyorken uslanmayacağım!
sen seni sevdiğimi bil yeter...

bütün rüzgarlar senin olsun;
içimdeki kelebek savrulsa da geleceğim
ışığına koşacağım tereddütsüz
belki de yapacağım son şey olacak,
üzülmeyeceğim!
sen seni sevdiğimi bil yeter...