Kelepçe

''Ellerime takmışlar kelepçe
İki anahtar
Biri ölümde biri zulümde
Razı olduk zulüme başkaldırmadık düzene
İki yadigar
Biri özümde biri sütümde
Bıçak dayandı kemiğe
İki isyankar
Biri emekte biri yürekte''

Son sözleri oldu hüküm giymeden önce
''Kime ne anlatıyorum diye sordu kendine
Sonra içini çekerek
Bir zamanlar burası benim ülkemdi
Anladım ki dört tarafı demir parmaklıkmış
Farkına varmadım varamadım
Öyle ki
Yazarları hapsedip kelimelere özgürsün diyorlar
Parkları hapsedip çocuklara geleceğim diyorlar
Dinleri hapsedip insanlara kafir diyorlar
Anladım ki toprakları gasbedip sonra bir ev yapınca yıkana devlet diyorlar
Fakiri fakir yapanlara hayırsever diyorlar
Birde boyun eğersen canımsın diyorlar''

İnsanı duvarlar değil insanlar hapseder
Özgürlüğü susanlar değil bağıranlar hakeder
Sanırlar ki bu yürek bu işten vazgeçer
Korkuttukları bir kelepçe
Onuda biri bir gün çözer.