Kelepçeler Düştü Mevsime

kelepçeler düştü mevsime
zindan çiçekleri söküldü saksısından
söndü begonyanın akşamı vuran renkleri
o arsız gülüştü eli kanlı toprağın hükmü


çarmıha gerildi zulası öfkenin
hendekler kazıldı göğsün iman tahtasına mezar büyüklüğünde
yavukluyu gömdü önce sonra mermiyi


bıyıklarını astı tavan arasına
şiirlerle buluştu delikanlı düşleri

güfte oldu söyledi
ezgi oldu dinledi


tokmak sesleri ürküttü koyun derisi davulları
halaylar matem sekti
kurşun gibi yağdı hüzün dağlarına
dağlarında hüzün memleketin


ağladı yemeniler
ak saçlara
nisan misali


nisan gibi doğdu kuzular
kuru iklimlere inat

yoncalar yeşerdi
yoncalar kesildi


çoğaldı
oğlak sesleri





ahşap mekanlarda tutuklular öldü
şiir yazıp
şair okuyup


kafiyeler süzüldü loşlukta aydınlığa
hoş sada bıraktı zaman
mevsimlerden darağaçlarına


zor cümlelerle büyüdü
kuzular...