Kelimeler Dökülsünler

Bakır kap, kara, isli duman,
Buruşuk palto, yalnız bir adam,
Yanmış yapraklar, sisli zaman,
Sessiz çığlık, ağlayan bir madam.
Bunlar geldi aklıma, sonra durdum,
Durdum ve dedim ki, hey kelimeler!
Sonra...

Gece bitiyordu, akşam sisli bir zaman,
Parkta buruşuk paltosu üstünde bir adam.
Daha dün dökülmüştü ölü yapraklar,
Şimdi yanmış, havada siyah isli bir duman.
Ve sessiz bir çığlık attı kitaptaki madam.
Kara, kapkara bir ayazın içinden geçiyordu,
Elinde eski bakır şarap kabıyla anlatan...

Ve palto,
Ve kitap,
Ve hazan,
Bir kaç kelime değil mi ki aslında insan?