Kemal-i Nefret

düşlerimde yaşlandı benimle
mavi gözleri vardı
duvarları hüzün mizacı bir boya
ruhuma çaktığım bir çividir sessizliğim
karanlık bir deniz karası takınır yüzüm
intihar çığlıkları atarken ellerim
sahte bir orgazmın müdavimi olmuş bedenim
bir yasak aşk doğurdun yine bana
balıkçı tezgahında ellerinde ki kanla

bir silüet çizer gözlerim
istanbulun fahişe kısraklarına
ellerinde bekaret tohumları

çürümeye yüz tutmuş aşklar var şu sıralar içimde
o yüzdendir nefesim hep acı acı sen kokar.......

yürmiüçmayısikibinonbir