Kemal Kanalı

Zamanı büktüm bugün

Haşa ilahta degilim

İhanet kuyusuna düşenlere 

Doğrulacak silahta değilim.

El açtım denizlerde

Büklüm büklüm oldu hiçliğim,

Özür dilerim 

Dalgaların kuyruğuna basmışım

Yaradanın  tek başına  herşeye yettiği;

Şu deryada

Gözü doymayan köpeklere itibar etmişim.

Ne yazık

Hiçte İyi etmemişim...

Yağmalanmış hislerim, düşüncelerim.

Bedenimin madenini içerden kaybetmişim.

Büktükçe zamanı  anladım

Hiç durmamış bu kan kaybedişim.

Döktüm bakışlarımı artık hep kendi doğrularıma

Su kaçırır başkalarının doğrularıyla içim.

Kızıl ihanetlere, dipsiz derinlere, ipsiz sözlere

Asılmaz asılacakta değil artık içim...