Kemancı

sen gibi sadık bulunmaz
gel karşımda dur kemancı
sade kadeh meyle olmaz
biraz telden vur kemancı

hüzzamın ismini anıp
var olanı hayal sanıp
en berrak hisle bulanıp
külümü süpür kemancı

tesellden medet besten
eser kalmaz birçok sesten
haber gelmez eski dosttan
talihime sor kemancı

biçareyim denen illet
sana da bulaşır elbet
gündüz tasa gece nöbet
gençliğim budur kemancı

üzerimden at günahı
erteleyelim sabahı
hicaza katarak ahı
içli içli sür kemancı

öyle çal ki buruk olsun
nihaventten uzak dursun
feryadımın adı konsun
hicranımı sar kemancı

ömsün hülasası keder
terketmez hain keşkeler
geçmişim gözyaşı döker
eceli getir kemancı

dönüyormuş dursun dünya
bu seherde bitsin rüya
inanmak yaşamak güya
avuntum şükür kemancı...