Kenan Kim

Kenan balkonunda oturmuş gecenin elemini dinliyor
ay muhteşem
şu karşı giriş katını anlatmak istiyorum
demir parmaklıklar paslanıyor aniden
iki bina arasında boşluklar söze gelmiş
kap kacak sesleri ve geçimsizlikler
acı muhteşem

bu akşam bitene kadar hiç pişman olmak yok
sokağın bütün kapılarını ziyaret ediyorum
bir kedi ben de varım diyor
sen de varsan neler yok ki
labirentlere sinmiş karıncalar
fareler ablukaya almış biriken suları vay
yalnız bir suskunluk var ağaçlarda
bir öksüzlük belirtisi
küsmüşler gibi olan bitene
yaprakları kımıldamıyor vay

hayır sizi sevmiyorum demedim
bu benim aklımın gürültüsü
bir şeyleri düşününce orada oluyorum her insan gibi
ayıramıyorum benliğimi bu kudretli canavarlardan

yani üç bin sene sonrasını tasvir etmek için
geçmişi sorgulamam gerekmiyor
tabi ki bende vardım siz
siz kendinizi başka bir hüzünle ırmaklara atarken
bende oradaydım boğmadan önce sevginizi
sizi anlatamadım diye üzülmeyin hemen
yağmur yağınca gelir aklıma biraz
bu garip sıkılgan hava

ne olur beni azat edin sokaklarıma
bulutsuzluğun içinde koca bir mavi
koyu olsa da çok güzel bu geceler
ama
yarın var
Allah var
güneş var
dışına akıp kendimi unutmak istiyorum
tutup yarin pembe ellerinden
o günü yaşamak istiyorum.