Kendi Kaderi

Umduğumu bulamadım, bulduklarımla avundum,
Mutlulukların peşinden, koştum, koştum da yoruldum,
Döndüm de ruhuma baktım, boyun bükmüş bekliyordu,
Fırtınalar esti bana, harmanlar gibi savruldum,

İnsan hayaliyle yaşar, umudunu saklı tutar,
Hazmedemediği zaman, ne yemişse onu kusar,


Kimin elinde ki kader, beğenmedikçe silesin,
Bulduğunla yetinmezsen, kaderden silleyi yersin,
Madem ki yaşayacaksın, elindekine sahip çık,
Yoksa elindekileri, bir çırpıda kaybedersin,

İnsan hayaliyle yaşar, umudunu saklı tutar,
Hazmedemediği zaman, ne yemişse onu kusar,


Kendin mutlu olmamışsan, başkasına kastın nedir,
Kendisi incinen insan, elleri nasıl incitir,
Bu da benim kaderimde, bunun da vardır beteri,
Kişinin her yaşadığı, elbet kendi kaderidir.

İnsan hayaliyle yaşar, umudunu saklı tutar,
Hazmedemediği zaman, ne yemişse onu kusar,