Kendim

umut satıyorlar bak tezgahlarda bir alana bir bedava
düşler veriyorlar tek kullanımlık
akşamları kiralıyorlar şehri
sabahları bilmemek için
ağır bir sigara kokusu odanda
kendim ne oldu sana

sevdin diye böyle misin
kaçar adım gibisin kendinden
küstürdüler değil mi seni de
çocukluğuna gidiyorsun her defada
ve sokaklara her baktığında o nu görüyorsun hala

kendim
neden
bu boşvermişliğin içine atmışlığın
yıllardan ağır bir intikam kokusu
nasıl bırakıp gitti bizi günler geceler
bu hayal kim
kim bu resimler
dönemeyiz geriye
yaşadık dolu dizgin
ben yorgunum kendim
dönemem
geri dönemem