Kendime

hep şikayet ediyorum,ben sizden,
neden acep,diye sordum kendime,
sonunda baktımki arada fark var,
kibir değil,inanmaktan kendime.

nereye baksam,ben izleriniz var.
bugünkü yaşamlar bizlere çok dar,
eskiyle,yeniyi,bir duvar yarar,
o duvarı aşmak,görev kendime.

bakın arkadaşlar dedikçe size,
değer vermediniz,denilen söze,
isteğiniz yoktu,dönmeye öze.
özüm ne diyorsa,olsun kendime.

etraflara bakın,neler yokolmuş,
idealler,düşünceler,kaybolmuş,
ne olduğu belirsizler var olmuş.
suçlu hepimiziz,düşman kendime,

ayırdılar,ozamanlar şu,bu diyerek,
parka,postal,ile kalpak giyerek,
memleketi baştan sona yiyerek,
çöpün bile bırakmadı,alsam kendime,

nerde kaldı,bize anlatılan destanlar,
kafeslere kapatıldı bütün aslanlar,
sokaklarda dolu,dayısına yaslanlar,
gördükçe onları,kahır ettim kendime,

herkesin cebinde onlarca kartlar,
ödeme günün de bir çoğu patlar.
işgale uğramış,bu kutsal topraklar,
millet memnun,sadece ben kendime.

kime selam versem,sanki borçluyum,
hemen benden istiyorlar,harçlığım,
ben nasıl biriyim,belli etmem açlığım,
bir gariplik mi?var soruyorum kendime,

kimse utanmıyor,bunu gördüm ben,
hangi birisini,görmezden gelsem,
çok üzülüyorum bunu söylerken,
Asiriyim,vazifeyi yüklemişler kendime.