Kendime Yeni Bir Hayat Kurmalıyım..

Yokluğunla üzmeyeceğim kendimi artık,
Yazdığım aşk cümlelerinde sen olmayacaksın bundan sonra.
Belki birkaç satır arasında unutulup gideceksin.
Belki de içimde olmayacak artık sevdan,
Boş bir kağıdın beyaz yüzüne yazılmayacak sana sitemlerim...
Haykırabilir miyim şimdi!..
Kaçaklar gibi gidişini,
Bıraktığın anıların birer kabusa dönüştüğünü..
Artık yalnız kalmanın burukluğunu yaşarken,
Haykırabilir miyim dersin,
Susar mıyım,
Gülüp geçer miyim yoksa?..
Aslında alıştırmalıyım kendimi hiç dönmeyeceğine,
Dönülmeyecek bir yerde olduğunu bilmeliyim,
Unutmalıyım..
Seni hiç tanımamış gibi yaşamımı sürdürmeliyim.
Yeniden sevmenin, sevilebilmenin mümkün olduğunu bilmeliyim..
Seni sayfalardan koparıp bir bir savurmalıyım,
Yokluğunun yasını tutmayı artık bırakmalıyım.
Her yeni güne sensiz başladım diye isyan etmemeliyim.
Kabullenmeliyim çekip gidişini,
Hazmetmeliyim yokluğunu,
Bu duygularla yaşamayı bilmeliyim,
Seni ve basitleşen bu aşkı kolayca unutabilmeliyim...
Sanki hiç benim olmamış,
Sanki aşk denen o şarkıyı hiç mırıldanmamış,
Sanki dudağımızda yarım bırakmış gibi,
Artık yeni bir şarkı söylemeliyim...
Yaşanmışlığına ve gidişine aldırmadan,
Sanki hiç benimle olmamışçasına...
Kendime yeni bir hayat kurmalıyım..