Kendimi Arıyorum

Kendimi arıyorum anne
Sayfa sayfa dağılan düşüncemin,
Her satırının,
Son hecemin,
Hepsinden ötelerde bir benim
Kendimi aradım şiirlerde
Neden sonra,
Sordum:
Ben, neyim?


Ne zaman ne mekan var
Bir dünya üzerimde, dünya
Ezilen yokluğun tarifindeyim
Neden bulamıyorum kendimi
Ne olur,
Ne olmazım,
Söyleyin...

Genleri açtım bakmaktayım
Her bir genimde bir ben var
Ne Atillalar ne Fatihler
Hz Ademe kadar giden bir yol ki
Arayışlarımın en ucunda
Dizilmiş, parçalanmış
Yeniden bulunmuş bir gen,
Bir ben var.

Ben kimim aklım, hayalim
Nasıl bir çıkmaz içinde
Kendimi unutmuşum.

Kazdıkça içimi daha bir derin muamma
Bir define, bir curuf mu ne ararsan var
Düşüncelerimin içinde açtım en derin galeriyi
Kat kat olmuşum en derin yerimde,
Kaybolmuşum.

Tam buldum derken en değerli fikri madeni
Alıp götürmek istediler beynimin parlayan yerini
Çözdüm dediğim evrenin ahengini
Parça parça ettiler gönül, fikir sermayemi.

Atıldım en iyi bildiğim koldan
fakat bu sokak duvar
Akıl yollarında manayla kol kola akar ya
Ve gene kaybolmak en iyi bildiğim yerde,
Kendim de
Kendi bildiğimce.



(Kasım 2009)