Kendimi Dünyanın Tavanına Astım

Gelişimi geçtim

Gidişimin bile

Gidecek yeri yoktu

Bu yüzden seslendim Allah’a

Eğer mümkünse affına sığınmak istiyorum dedim

İçime yerleşen bu hüznü

Ellerime bulaşan günahları

Kalbimde hiç dinmeyen sızımı

Geçirecek başka bir yer olduğunu hiç sanmıyorum

Rahatsızlık vermek istemezdim sana İnan

Ama anlaşılan

Beni temize çekecek tek yeri de kendine saklamışsın.

Giderken yanıma aldım kederimi

Görkemli bir son olmayacaktı benim gidişim

Usulca ve kimsesiz gidiyordum bu dünyadan

Tıpkı geldiğim gibi..

Kendimi dünyanın tavanına astım
Canım çıktı , sen çıkmadın içimden…
Oturup çocuk gibi bir köşede ağladım,
Allah’ım dedim onu yaşat içimde…

Adımlarımı sayarak atmadım,
Son kez aynaya bile bakmadım…

Kendimi dünyanın tavanına astım 

Canım çıktı, sen çıkmadın içimden…