Kendinden kendi peyda

Dağlar bile taşımaz, yüklendiğim vebali.
Ve nefsime zulmettim, zalimlerden oldum ben,
Sorgulara çekildim, noktasından virgülden,
İflas edip tükendi, bedenimin mecali.

İflas edip tükendi, bedenimin mecali,
Yaşıyorken kaybettim, kendimdeki kendimi,
Aradım bulamadım aynalarda rengimi,
Nerde nasıl doğmuşum, nasıl gördüm zevali?

Nerde nasıl doğmuşum, nerde gördüm zevali?
Tekrar mı vücut buldum, bu görünen ben miyim?
Evvel ayrık otuydum, şimdide gülşenmiyim?
Kim nasıl takas etti? Haram ile helali.

Kim nasıl takas etti? Haram ile helali,
Doğu batı uzaktı, aydınlanmış karası,
Beyazlara bürünmüş, iki yakın arası,
Âlem ile insandan zahir olmuş Cemali.

Âlem ile insandan zahir olmuş Cemali,
Yüce peygamber bize 'cüz külün aynı' demiş,
Her fiil sıfatıyla, Zatındandır cümle iş,
O azameti Kibriya, batın imiş Celali.

O azameti Kibriya, batın imiş Celali,
Muhammed'din nurundan, her zuhur her tecelli,
Vücub imkân tevhidi, İllallah'ta temelli,
Her varlığı kaplayan Ulûhiyet Kemali.

Her varlığı kaplayan Ulûhiyet Kemali,
Bilinmektir muradı, neylerse güzel eyler,
Bize insan ad olmuş, yaralıdan o söyler,
Kendinden kendi peyda, mümkün değil melali.

18.12.2010

22 Mayıs 2011 1359 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar