Kendine Acıyan Şiir

şehri ıhlamur kokularının sardığı mevsimdeyiz
ayaklar altında solgun yüzlü yapraklar
mabedi olan ağaçlar ise çırılçıplak şimdilerde
hayal rengi bezenir oysa bahar
hasret bu denli acımasız olmasa
uzaklardan esen her rüzgar
üşütür tüm benliğini ister istemez
gerçek mi?
rüya mı?
/ bilemezsin!
Issız kalmışsa ellerin yüreğinde
kısmetsiz bir martı gibi
aç biilaç kalırsın apansız
parlak bir gökyüzün vardır oysa
kırmızıya boyanmış aşklar
ve bulut baskını gözlerde
fesleğen kokusu
zaman ne kadar acıtırsa canını
bil ki, gelecektir güzel günler
nefes alabildiğin kadar özgürsün
şimdi bir gökkuşağı tak saçlarına
ve kat tozu dumana
hiç bir şey olamıyorsan uçurtma ol
şiirleri bağla kuyruğuna
ve düş aşkın peşine
tutkulu olmalısın elbet
ve tılsımı olmalı dilinin
büyülü bir orman gibi
siyaha bezenirken gece
gizlenmeli her düş
/sessizce
ya da bırak çığlık atsın sevinçlerin
mektuplarına yeni kavuşmuş bekleyen gibi
dumanı üstünde yaşanmalı her an
vuslat telaşı yüzünde
aylarca gelmese de beklenen
karanfil kokularına sar sineyi
çetrefilli günlere inat
ak güvercinleri sal sonra
yoldaş olurlar belki martılara
düştüğü yeri yakan ateşi söndür
yokuş aşağı sal hislerini
ve gözlerindeki o ışık
kalbini aydınlatsın
mucizelere inan
inan ki/
yağmurlar yağsın avuçlarına
mavi doğsun her gün
ve şans hep senden yana

toprak gibi güzel koksa keşke anılar
ve kader ağlarını örmeye devam ederken
umudunu hiç kaybetmese insanlık
siyaha inat beyaza bürünse her yer
mütevazi tebessümler olsa yüzlerde
incecik sesli bir kadın
nazende tavırlarıyla
oya gibi işlese günleri
lâl etse gelmişi geçmişi
bulutlar ağlasa, biz ağlasak
mesafeler erise ellerimizde
ve Tanrı'ya emanet ettiklerimiz apansız dönüp gelse
yollar gül mevsimi
ömür ise telaşlı
kundaklarken acılarımızı
hangi şıkkı seçmeliydik hayat bilmecesinde
takvim değişirken sürekli
değer kattığın günler çoğalır ömrümde
sus-pus şimdilerde dilim
nehir gibi çağlarken sen içimde

hüzün kokan ellerimi sürdüm saçlarıma
yapraklar ansızın sarardı sanki
gözlerinde unuttuğum o kıvılcım
derin bir sızı gibi kaldı aklımda
aşk adına yazılmış tüm şiirler
garip bir çelişki şimdilerde
inandığım tüm doğrular ise
/ feryat figân
güvendiğim dağlarda kar!
hayretle izliyorum dünyayı
vefadan yoksun yüzler görüyorum
ve ardlarından mendil sallıyorum
biliyorum,
yalan gözyaşları!


15nisansıfır12


/ yokluğunda yazılan şiirler...