Kendine Gel

Aldanma dünyanın pembe rengine
Kendine gelesin gardaş kendine
Bir çekidüzen ver artık haline
Kendine gelesin gardaş kendine

Ömrünü beyhude harcama sakın
Emrine uyasın yaradan Hakk’ın
Ölüm uzak değil, belki çok yakın
Kendine gelesin gardaş kendine

Bırak şu tamahı son ver hırsına
Aklını kullanıp dur de nefsine
Bir gün gelir işler döner tersine
Kendine gelesin gardaş kendine

Hor görme garibi okşa başını
Öksüzle yetimle bölüş aşını
Bilinmez dertlere sokma başını
Kendine gelesin gardaş kendine

Geçtiğin yerleri od olup yakma
İyilik yaparsan başına kakma
Mevla’nın yanına eli boş çıkma
Kendine gelesin gardaş kendine

Ölüm gelir çatar bulur seni de
Kazandığın mallar kalır geride
Nice umutların söner yarıda
Kendine gelesin gardaş kendine